breccia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

breccia (język angielski)[edytuj]

wymowa:
SAMPA/'br\EttSA:/
znaczenia:

rzeczownik policzalny lub niepoliczalny

(1.1) geol. brekcja
odmiana:
(1.1) lp breccia; lm breccias
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. breccia
uwagi:
źródła:

breccia (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wyrwa, wyłom, szpara[1]
(1.2) tłuczeń, żwir
(1.3) przełom
(1.4) geol. brekcja, druzgot
odmiana:
(1) lp breccia; lm brecce
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buco, rottura, spaccatura, squarcio, varco
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. brecciare
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. brèche
(1.2) łac. *imbricea < łac. imbrex
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.