ungdom

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ungdom (język duński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) młodość
(1.2) młodzież
odmiana:
(1.1) en ungdom, ungdommen, blm
przykłady:
(1.1) Nostradamus studerede i sin ungdom medicin. → Nostradamus w młodości studiował medycynę.
(1.2) Dagens ungdom lider af problemer med hørelsen, som tidligere kun ramte 50-60-årige.[1]Dzisiejsza młodzież cierpi na problemy ze słuchem, które wcześniej dotykały tylko 50-60-latków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) unge
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ung, ungdommelig
rzecz. ungdommelighed
związki frazeologiczne:
(1.1) anden ungdomi ungdommens vår
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Perstrup, Hans, Musikkens Hemmelige Kraft, dostęp 2015-05-08

ungdom (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) młodość
(1.2) młodzież
(1.3) młodzieniec, młody człowiek
odmiana:
(1.1) (1.2) en ungdom, ungdommen
(1.3) en ungdom, ungdommen, ungdommer, ungdommene
przykłady:
(1.1) Allerede i ungdommen var han interessert i fysikk.Już w młodości interesował się fizyką. / Już za młodu interesował się fizyką.
(1.2) Jeg synes dagens ungdom er usedvanlig intelligente.Uważam, że dzisiejsza młodzież jest niezwykle inteligentna.
(1.3) Til tross for mine femti år, føler jeg meg som en ungdom.Mimo że mam pięćdziesiąt lat, czuję się jak młodzieniec.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) alderdom
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ung
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ungdom (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[²'ung:dom:] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) młodość[1]
(1.2) młodzież[1]
odmiana:
(1.1) en ungdom, ungdomen; blm
(1.2) en ungdom, ungdomen, ungdomar, ungdomarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ung, ungdomlig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1218.