użytkownik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

użytkownik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌuʒɨtˈkɔvʲɲik], AS[užytkovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która używa czegoś, użytkuje coś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sieci komputerowe opasują już cały świat, a każdy ich użytkownik nawiązuje kontakt z tysiącami innych użytkowników tego globalnego przekazu informacji[1].
(1.1) System haseł i uprawnień umożliwia pracę z programem tylko tym osobom, które wcześniej zostały wpisane na listę jego użytkowników[2].
składnia:
(1.1) użytkownik +D.
kolokacje:
(1.1) użytkownik komputera / samochodu / narzędzia / drogi / … • przyjazny użytkownikowi • podręcznik użytkownika
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. użytek m, używka ż, użyteczność ż
forma żeńska użytkowniczka ż
czas. zużywać, użytkować ndk., używać ndk., użyć dk.
przym. użytkowy, użyteczny, używany
przysł. użytkowo, użytecznie
ims. używany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marcin Ryszkiewicz, Przepis na człowieka, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. SG, Enter nr 1, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.