szeregowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szeregowy (język polski)[edytuj]

starszy szeregowy i szeregowy (1.1)
szeregowa (2.2) zabudowa
wymowa:
IPA[ˌʃɛrɛˈɡɔvɨ], ASeregovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. najniższy stopień wojskowy; zob. też szeregowy w Wikipedii
(1.2) nieformalna nazwa harcerza nieposiadającego żadnej funkcji; zob. też szeregowy (harcerstwo) w Wikipedii

przymiotnik

(2.1) niewyróżniający się z tłumu, zwyczajny
(2.2) ułożony w szereg; znajdujący się w szeregu; kolejny w szeregu
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) W Wojsku Polskim stopień szeregowego do 1976 nosił nazwę szeregowca.
składnia:
kolokacje:
(2.2) port szeregowy
synonimy:
(1.1) szeregowiec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szeregowiec m, szereg m, szeregowanie n, uszeregowanie n
forma żeńska szeregowa ż
czas. szeregować ndk., uszeregować dk.
przym. szeregowo
zaim. szereg
przysł. szeregiem, szeregowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
oznaczenia tego samego stopnia wojskowego w innych służbach: strzelec - dawniej w piechocie; kanonier w artylerii; ułan, szwoleżer i strzelec konny w kawalerii; strzelec pancerny w wojskach pancernych, saper w wojskach inżynieryjnych; marynarz w marynarce wojennej, legionista w Legionach Polskich
tłumaczenia:
źródła: