vanlig

vanlig (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zwyczajny, powszechny

odmiana:

(1.1) vanlig, vanligt, vanliga; st. wyższy vanligare; st. najwyższy vanligast

przykłady:

(1.1) Det är inte lika vanligt som det brukade vara. → To nie jest równie powszechne jak kiedyś.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ovanlig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. vanligt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: