szczenię
Wygląd
szczenię (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. młode psa lub innych zwierząt z rodziny psowatych
- (1.2) pot. młody, niedoświadczony człowiek
- odmiana:
- (1.1-2) [1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczenię szczenięta dopełniacz szczenięcia szczeniąt celownik szczenięciu szczeniętom biernik szczenię szczenięta narzędnik szczenięciem szczeniętami miejscownik szczenięciu szczeniętach wołacz szczenię szczenięta
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) szczeniak, szczeniątko
- (1.2) szczeniak
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczeniactwo n, szczeniak m
- czas. oszczenić się, szczenić się
- przym. szczeniacki, szczenięcy, szczenny
- przysł. szczeniacko, szczenięco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szczeniak
- angielski: (1.1) pup, puppy, whelp
- arabski: (1.1) جرو m (ǧarw)
- baskijski: (1.1) txakurkume
- białoruski: (1.1) шчаня n, шчанё n, шчанюк m
- duński: (1.1) hvalp w
- esperanto: (1.1) hundido
- grenlandzki: (1.1) qimmiaraq
- gruziński: (1.1) ლეკვი
- gudźarati: (1.1) ગલૂડિયું n (galūḍiyuṁ)
- hiszpański: (1.1) cachorro m, perrillo m
- islandzki: (1.1) hvolpur m
- jidysz: (1.1) הינטל n (hintl), הינטעלע n (hintele)
- kazachski: (1.1) күшік
- koreański: (1.1) 강아지 (kangaji)
- litewski: (1.1) šuniukas m
- niderlandzki: (1.1) welp m/n, puppy m
- niemiecki: (1.1) Welpe m
- norweski (bokmål): (1.1) valp
- nowogrecki: (1.1) κουτάβι n, σκυλάκι n
- pendżabski: (1.1) ਕਤੂਰਾ m (katūrā)
- rosyjski: (1.1) щенок m
- słoweński: (1.1) psiček m, ščene n
- szwedzki: (1.1) valp w, hundvalp w
- ukraiński: (1.1) щеня n
- włoski: (1.1) cagnolino m
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.