szczeniątko

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szczeniątko (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʃʧ̑ɛ̃ˈɲɔ̃ntkɔ], AS[ščẽńõntko], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od szczenię: bardzo młody piesek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczenię n, szczeniak m, szczeniaczek m, szczeniackość ż
czas. oszczenić się
przym. szczenięcy, szczeniacki
przysł. szczenięco, szczeniacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szczenię
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: szczenię
źródła: