szczeniacki

szczeniacki (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃʧ̑ɛ̃ˈɲaʦ̑ʲci], AS: [ščẽńacʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. lekcew. właściwy szczeniakowi – chłopakowi zachowującemu się niepoważnie, niedojrzale

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	szczeniacki		szczeniacka	szczeniackie	szczeniaccy	szczeniackie
dopełniacz	szczeniackiego		szczeniackiej	szczeniackiego	szczeniackich
celownik	szczeniackiemu		szczeniackiej	szczeniackiemu	szczeniackim
biernik	szczeniackiego	szczeniacki	szczeniacką	szczeniackie	szczeniackich	szczeniackie
narzędnik	szczeniackim		szczeniacką	szczeniackim	szczeniackimi
miejscownik	szczeniackim		szczeniackiej	szczeniackim	szczeniackich
wołacz	szczeniacki		szczeniacka	szczeniackie	szczeniaccy	szczeniackie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) szczeniacki wygłup / wybryk • szczeniackie zachowanie

synonimy:

(1.1) niedojrzały

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczenię n, szczeniątko n, szczeniak m, szczeniaczek m, szczeniackość ż

czas. oszczenić się

przym. szczenięcy, szczenny

przysł. szczenięco, szczeniacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: