szczeniaczek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szczeniaczek (język polski)[edytuj]

szczeniaczek (1.1)
wymowa:
IPA[ʃʧ̑ɛ̃ˈɲaʧ̑ɛk], AS[ščẽńaček], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od: szczeniak
(1.2) pot. mała buteleczka alkoholu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ania ma takiego ślicznego, milusiego szczeniaczka.
(1.2) Dziabniemy sobie po szczeniaczku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) małpka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczenię n, szczeniątko n, szczeniak m, szczeniackość ż
czas. oszczenić się
przym. szczenięcy, szczeniacki
przysł. szczenięco, szczeniacko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. szczeniak + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 27.