suszyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

suszyć (język polski)[edytuj]

kobieta suszy (1.1) włosy
ziarno się suszy (2.1)
wymowa:
IPA[ˈsuʃɨʨ̑], AS[sušyć] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) powodować, że coś staje się suchsze przez odparowanie wody[1]
(1.2) pot. przen. być spragnionym, odczuwać potrzebę napicia się czegoś

czasownik zwrotny niedokonany suszyć się

(2.1) stawać się suchym[1]
(2.2) suszyć (1.1) samego siebie
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) W dolnej wnęce, przy podłodze, suszono drewno na rozpałkę, niekiedy trzymano kurczęta lub króliki[2].
(1.1) Ciepłe, duszne powietrze podziemnych korytarzy suszyło zawilgoconych przechodniów[3].
(1.2) O, jak mnie suszy, czy naprawdę nie macie czegoś do picia?[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) wysychać, schnąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. suszarka ż, suszak m, suszarnia ż, suchoty nmos, suszenie n, susza ż, suchość ż, wysuszenie n, suchar mos/mrz
przym. suchy, suszony
czas. wysuszyć
związki frazeologiczne:
suszyć głowę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „suszyć” w: SJP.pl.
  2. Aleksander Jackowski, Polska sztuka ludowa, 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Manuela Gretkowska, Kabaret metafizyczny, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Włodzimierz Cezary Wołyński, W kolejce po szczęście, s. 80
  5. Słownik na stronie lernu!.