superarbiter

superarbiter (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. sędzia przewodniczący sądowi polubownemu, wybierany przez arbitrów obu stron sporu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	superarbiter	superarbitrzy / superarbitrowie
dopełniacz	superarbitra	superarbitrów
celownik	superarbitrowi	superarbitrom
biernik	superarbitra	superarbitrów
narzędnik	superarbitrem	superarbitrami
miejscownik	superarbitrze	superarbitrach
wołacz	superarbitrze	superarbitrzy / superarbitrowie
depr. M. i W. lm: (te) superarbitry

przykłady:

(1.1) Novotel rzeczywiście w ubiegłym roku odrzucił propozycję powołania wspólnych rzeczoznawców i superarbitra w celu dokonania niezależnej wyceny spornego gruntu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) powołać / powoływać / wybrać / wybierać / wyłonić / wyłaniać superarbitra • arbitrzy / arbitrowie i superarbiter

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. super- + arbiter

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) superarbiter
• słowacki: (1.1) superarbiter m

źródła: