squatter

squatter (język polski)

squatterzy (1.1)

wymowa:

(spolszczona) ‹skłater›

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba mieszkająca na squacie

(1.2) hist. w USA: osadnik na nowej ziemi nieposiadający do niej tytułu prawnego, oczekujący na taki tytuł

(1.3) hodowca owiec w Australii, dzierżawiący (często dożywotnio lub dziedzicznie) pastwiska od państwa

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	squatter	squatterzy
dopełniacz	squattera	squatterów
celownik	squatterowi	squatterom
biernik	squattera	squatterów
narzędnik	squatterem	squatterami
miejscownik	squatterze	squatterach
wołacz	squatterze	squatterzy

przykłady:

(1.1) Właściciele budynków mają swoje prawa i legalne sposoby, aby usunąć squatterów z budynku, jednakże nie mogą używać przemocy ani groźby. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. squatters m, squatting m, skłot m, squat m, skłotowanie n

forma żeńska squatterka ż

czas. skłotować

przym. skłotowy, squatowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) inna pisownia squatters

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) squatter
• baskijski: (1.1) okupa

źródła:

squatter (język angielski)

squatters (1.1)

wymowa:

wymowa australijska

bryt. IPA: /ˈskwɒtə/

amer. IPA: /ˈskwɑːtəɹ/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) squatter

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. squat

czas. squat

przym. squat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: