puryzm

puryzm (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. postawa wobec języka charakteryzująca się koncentracją na ideałach różnie pojmowanej „czystości” językowej; zob. też puryzm (językoznawstwo) w Wikipedii

(1.2) nurt w malarstwie francuskim; zob. też puryzm (kierunek w malarstwie) w Wikipedii

(1.3) tendencja w konserwatorstwie zabytków

(1.4) okres w sztuce między romantyzmem a klasycyzmem, charakteryzujący się dążeniem do prostoty wyrazu i bogatymi treściami duchowymi

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	puryzm	puryzmy
dopełniacz	puryzmu	puryzmów
celownik	puryzmowi	puryzmom
biernik	puryzm	puryzmy
narzędnik	puryzmem	puryzmami
miejscownik	puryzmie	puryzmach
wołacz	puryzmie	puryzmy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) preskryptywizm

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. purysta m, puryfikaterz mrz

czas. puryzować ndk.

przym. purystyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. preskryptywizm • normatywizm • liberalizm

zob. też puryzm w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) purism
• bułgarski: (1.1) пуризъм m
• chorwacki: (1.1) čistunstvo n, purizam ż

źródła: