czystość

czystość (język polski)

czystość (1.1) w kuchni

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑ɨstɔɕʨ̑], AS: [čystość] wymowa

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co jest czyste (oczyszczone, wyczyszczone), nie jest brudne

(1.2) przen. cecha tego, co jest czyste, niewinne, prawidłowe, porządne

(1.3) wstrzemięźliwość, powściągliwość seksualna

odmiana:

(1.1-3) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	czystość
dopełniacz	czystości
celownik	czystości
biernik	czystość
narzędnik	czystością
miejscownik	czystości
wołacz	czystości

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) czystość prania • dbać o czystość

(1.2) czystość intencji • czystość języka • obyczajów

synonimy:

(1.1) st.pol. czystota

(1.3) niewinność, cnota

antonimy:

(1.1) brud

(1.2) nieczystość

(1.3) nieczystość, rozwiązłość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. czyszczacz m.-os./mrz, czyszczenie n, oczyszczanie n, oczyszczenie

czas. czyścić, wyczyścić, oczyścić, sczyścić, oczyszczać

przym. czysty, czystościowy

przysł. czysto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cleanness; (1.2) purity; (1.3) chastity
• arabski: (1.1) نظافة f, طهارة f; (1.2) طهارة f
• baskijski: (1.1) garbitasun; (1.3) kastitate
• esperanto: (1.1) pureco
• hiszpański: (1.1) limpieza f, higiene f, pulcritud f; (1.2) pureza f, corrección f, nitidez f; (1.3) pureza f, castidad f
• interlingua: (1.1) puritate; (1.3) castitate
• jidysz: (1.?) ריינקייט (rejnkejt)
• kazachski: (1.1) тазалық
• niemiecki: (1.1) Sauberkeit f, Reinheit f; (1.2) Reinheit f; (1.3) Keuschheit f, Reinheit f
• nowogrecki: (1.1) καθαρότητα
• portugalski: (1.1) limpeza f; (1.2) virtude f; (1.3) castidade f, virtude f
• rosyjski: (1.2) чистота f
• szwedzki: (1.1) renhet w; (1.2) renhet w; (1.3) oskuld w, renhet w
• włoski: (1.1) pulizia f

źródła: