podsłuch

podsłuch (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔtswux], AS: [potsu̯uχ], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przechwytywanie i monitorowanie komunikacji elektronicznej, radiowej lub telefonicznej

(1.2) każda forma odbierania lub utrwalania rozlegającego się dźwięku przez osoby inne niż obecne w podsłuchiwanym miejscu lub te, do których dźwięk jest adresowany

(1.3) treść pozyskana dzięki podsłuchowi (1.1) lub (1.2)

(1.4) urządzenie, którym wykonywany jest podsłuch (1.1) lub (1.2); zob. też pluskwa (podsłuch) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podsłuch	podsłuchy
dopełniacz	podsłuchu	podsłuchów
celownik	podsłuchowi	podsłuchom
biernik	podsłuch	podsłuchy
narzędnik	podsłuchem	podsłuchami
miejscownik	podsłuchu	podsłuchach
wołacz	podsłuchu	podsłuchy

przykłady:

(1.2) Nadajnik podsłuchowy idealnie nadający się do podsłuchu pomieszczeń.

(1.3) Dzięki opublikowanym podsłuchom opinia publiczna od podszewki poznała prawdziwą twarz politycznych elit.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) pluskwa

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) obserwacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słuch mrz, podsłuchiwacz m, podsłuchiwaczka ż, podsłuchiwanie n, podsłuchanie m

czas. podsłuchiwać ndk., podsłuchać dk.

przym. podsłuchowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bugging, wiretapping; (1.4) bug, wire, wiretap
• niemiecki: (1.4) Abhörgerät n; Abhöranlage ż
• rosyjski: (1.1) баггинг m; (1.2) баггинг m; (1.4) баггинг m
• szwedzki: (1.1) avlyssning w

źródła: