elektroniczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

elektroniczny (język polski)[edytuj]

elektroniczne (1.1) urządzenie
wymowa:
IPA[ˌɛlɛktrɔ̃ˈɲiʧ̑nɨ], AS[elektrõńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z elektroniką, opierający się na elektronice
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Radar jest skomplikowanym urządzeniem elektronicznym, w którym można wyróżnić oddzielne bloki funkcjonalne, realizujące poszczególne funkcje związane z wysłaniem sygnału sondującego oraz odbiorem i przetwarzaniem sygnału echa[1].
(1.1) Od kul zginął stawiający opór kapitan, morscy rabusie natomiast po przeładowaniu na swe łodzie japońskiego sprzętu elektronicznego wartości dwóch milionów dolarów rozpłynęli się, znikając z oczu przerażonym marynarzom[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) muzyka elektronicznapoczta elektronicznaprzemysł elektroniczny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elektron m, elektronika ż
przym. elektryczny, elektronowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. electrinus z gr. ἤλεκτρον
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Czekała, Parada radarów, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Henryk Mąka, Piraci znów atakują, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

elektroniczny (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) elektr. elektroniczny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: