okrutny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

okrutny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ɔˈkrutnɨ], AS[okrutny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie znający litości, nieludzki, charakteryzujący się okrucieństwem
(1.2) przest. mocny, wielki
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kot znalazł półżywego szczura i w okrutny sposób się nim bawił.
(1.2) Zżera mnie okrutna ciekawość.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antyhumanitarny, barbarzyński, bestialski, bezduszny, bezlitosny, bez serca, brutalny, herodowy, katowski, krwawy, krwiożerczy, niehumanitarny, nielitościwy, nieludzki, niemiłosierny, odhumanizowany, sadystyczny, wynaturzony, zdziczały, zezwierzęciały, zezwierzęcony, zwyrodniały, żądny krwi[1]
(1.2) mocny, wielki
antonimy:
(1.1) litościwy, ludzki, miłosierny, miłościwy
(1.2) wątły, mikry
hiperonimy:
(1.1) bezwzględny, straszny, zły
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okrucieństwo n, okrutność ż, okrutnik m, okrutnica ż
przysł. okrutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.