Przejdź do zawartości

okrucieństwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

okrucieństwo (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɔkruˈʨ̑ɛ̇̃j̃stfɔ], AS[okrućė̃ĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.podw. art.nazal.rozs. artyk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) skłonność do zadawania cierpień ludziom i zwierzętom; zob. też okrucieństwo w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) znęcanie się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. okrutny
przysł. okrutnie
rzecz. okrutność ż, okrutnik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: