odwiert

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odwiert (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) górn. wykonanie otworu w ziemi przy pomocy wprawianego w ruch obrotowy narzędzia
(1.2) górn. wąski, głęboki otwór wywiercony w ziemi
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Policjanci przybyli na miejsce odwiertu znaleźli samochód ciężarowy marki Kamaz z naczepą przystosowaną do przewozu paliw[1].
(1.2) Docierające do nas informacje mówią o dziesiątkach podpalonych przez uciekających popleczników Husajna odwiertach i rafineriach ropy naftowej[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. wywiercić, wiercić, odwiercać ndk., odwiercić dk.
rzecz. rozwiertak mrz, wiertło n, wiertarka ż, wiercenie n, wiertareczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. odwiercić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Zakrzewski, Mamy monitoring, helikopter i ludzi, „Wieści Podwarszawskie”, 2002-07-28, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jacek Jachimecki, Płonie ropa w Iraku, „Gazeta Krakowska”, 2003-03-22, Narodowy Korpus Języka Polskiego.