rozwiertak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozwiertak (język polski)[edytuj]

rozwiertak (1.1)
rozwiertak (1.1)
rozwiertaki (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. narzędzie do poszerzania otworów; zob. też rozwiertak w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) narzędzie
hiponimy:
(1.1) rozwiertak wstępny, zdzierak, wykańczak
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiercenie n, wiertarka ż, wiertnica ż, wiertnictwo n, zdrobn. wiertareczka ż, zgrub. wiertara ż, wiertniczy m, odwiert m, wiertnica ż, wwiercanie n, wwiercenie n, wiertnia ż, wiertło m, dowiercanie n, dowiercenie n, nawiercanie n, nawiercenie n, odwiercanie n, odwiercenie n, ponawiercanie n, przewiercanie n, przewiercenie n, wywiercenie n, wywiercanie n, rozwiercanie n, rozwiercenie n, zdrobn. wiertełko n
czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić dk., przewiercać ndk., wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
przym. wiertniczy
przysł. wiertniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: