kosmos

kosmos (język polski)

kosmos (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔsmɔs], AS: [kosmos] wymowa

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) astr. astronomia przestrzeń poza obszarem ziemskiej atmosfery; zob. zobacz też kosmos w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kosmos
dopełniacz	kosmosu
celownik	kosmosowi
biernik	kosmos
narzędnik	kosmosem
miejscownik	kosmosie
wołacz	kosmosie

przykłady:

(1.1) Jedyną budowlą widoczną z kosmosu jest Wielki Mur Chiński.

składnia:

kolokacje:

(1.1) podbój / eksploracja kosmosu

synonimy:

(1.1) wszechświat, uniwersum

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzeczownik kosmonautka f rodzaj żeński, kosmonauta, kosmologia, kosmita

przym. przymiotnik kosmiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. starogrecki κόσμος (kosmos) (porządek, szyk; upiększenie)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) space, cosmos
• arabski: (1.1) كون
• azerski: (1.1) kosmos
• duński: (1.1) kosmos n rodzaj nijaki
• francuski: (1.1) univers
• hebrajski: (1.1) חַלָל
• jidysz: (1.1) קאָסמאָס m rodzaj męski (kosmos)
• litewski : (1.1) kosmosas
• niemiecki: (1.1) Kosmos m rodzaj męski
• nowogrecki: (1.1) διάστημα n rodzaj nijaki, κόσμος m rodzaj męski, σύμπαν n rodzaj nijaki
• perski: (1.1) گیتی
• rosyjski: (1.1) космос m rodzaj męski
• turecki: (1.1) acun, kozmos

źródła:

kosmos (język azerski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmos

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kosmos (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmos

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: