kongerige

kongerige (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) polit. królestwo

odmiana:

(1.1) et kongerige, kongeriget, kongeriger, kongerigerne

przykłady:

(1.1) Da Christian 3. får magten i 1536, nedlægger han det norske rigsråd, og Norge omdannes fra selvstændigt kongerige (under samme monark som Danmark) til en dansk provins. → Kiedy Chrystian III obejmuje władzę w 1536 roku, rozwiązuje norweską Radę Państwa, a Norwegia zostaje przekształcona z samodzielnego królestwa (pod rządami tego samego monarchy co Dania) w duńską prowincję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kongedømme

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rige

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. konge + rige

uwagi:

źródła: