kok

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: ko'kKOKkokkkookkókKökkökköök

kok (język polski)[edytuj]

kok (1.1)
wymowa:
IPA[kɔk], AS[kok] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fryzj. włosy upięte w węzeł z tyłu głowy
(1.2) st.pol. gw. zob. koks[1]
(1.3) daw. gw. komin[1]
(1.4) daw. gw. infant. chleb[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) ornit. gołąb domowy o jaskrawym upierzeniu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) mors. kucharz na statku lub okręcie

rzeczownik, forma fleksyjna

(4.1) D. lm od: koka
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
(4.1) zob. koka
przykłady:
(1.1) Kiedy miałam długie włosy, to upinałam je w kok.
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasyczny / luźny kok • nosić / zrobić kok • upiąć włosy w kok
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) dudlik, neclik
(3.1) kuk
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) upięcie
hiponimy:
(1.1) kok francuski / pot. banan
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. koczek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(3.1) franc. coq[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Kok” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 392.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kok” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kok (język duński)[edytuj]

en kok (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. kucharz
(1.2) zool. kogut
odmiana:
(1) en kok, kokken, kokke, kokkene
przykłady:
(1.1) Kokken i vores kantine bruger alt for meget hvidløg.Kucharz w naszej stołówce używa o wiele za dużo czosnku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. køkken
czas. kokkerere
związki frazeologiczne:
for mange kokke fordærver madengdzie kucharek sześć, tam nie ma co jeść
etymologia:
łac. coquus
uwagi:
źródła:

kok (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) kura
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. koko, kokejo, kokino, kokido, kokidino, akvokoko, virkoko
czas. kokinbleki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kok (język islandzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. gardło
odmiana:
(1.1) lp kok, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Islandzki - części ciała
źródła:

kok (język kurmandżi)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) korzeń, rodowód
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) por. tur. kök
uwagi:
źródła:

kok (język niderlandzki)[edytuj]

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kucharz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kok (tok pisin)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. penis, prącie, członek (męski)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) laplap bilong kok
synonimy:
(1.1) stik bilong man
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: