kantyk

kantyk (język polski)

kantyk (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. pieśń zaczerpnięta z Biblii, włączona do którejś z godzin kanonicznych; zob. też kantyk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kantyk	kantyki
dopełniacz	kantyku	kantyków
celownik	kantykowi	kantykom
biernik	kantyk	kantyki
narzędnik	kantykiem	kantykami
miejscownik	kantyku	kantykach
wołacz	kantyku	kantyki

przykłady:

(1.1) Jeden z biblijnych kantyków odmawia się w trakcie Nieszporów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kantyk Mojżesza / Zachariasza / Trzech Młodzieńców w piecu ognistym / Najświętszej Maryi Panny / Maryi / Symeona • odmówić / zaśpiewać / wykonać kantyk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) hymn

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kantyczka ż, kantor m, kantorstwo n

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. canticum → pieśń

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) canticle
• francuski: (1.1) cantique m
• włoski: (1.1) cantico m

źródła: