kalumniator

kalumniator (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. osoba szerząca nieprawdziwe, krzywdzące informacje w celu zaszkodzenia komuś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kalumniator	kalumniatorzy
dopełniacz	kalumniatora	kalumniatorów
celownik	kalumniatorowi	kalumniatorom
biernik	kalumniatora	kalumniatorów
narzędnik	kalumniatorem	kalumniatorami
miejscownik	kalumniatorze	kalumniatorach
wołacz	kalumniatorze	kalumniatorzy

przykłady:

(1.1) […] zaczynałem uchodzić za intryganta, agitatora, kalumniatora, za indywiduum, które niewątpliwie napędzono dla jakichś nieczystych sprawek z posady inżyniera, i które mści się rozszerzaniem obrzydliwych fałszów o swoich dawniejszych chlebodawcach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) oszczerca; książk. potwarca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kalumnia ż, kalumniowanie n

forma żeńska kalumniatorka

czas. kalumniować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. calumniātor → krętacz, matacz < łac. calumnior → oczerniać

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oszczerca

źródła: