junta

junta (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹hunta›

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. w krajach Ameryki Łacińskiej: władza ustanowiona pozakonstytucyjnie przez wojsko, zwykle w drodze zamachu stanu; zob. też junta (władza wojskowa) w Wikipedii

(1.2) hist. polit. dawny kolegialny organ władzy w Hiszpanii w czasie powstań w XIX wieku; zob. też junta (dawny organ władzy w Hiszpanii) w Wikipedii

(1.3) polit. nazwa bądź człon nazwy organu kolegialnego w Hiszpanii i Ameryce Łacińskiej (nazwa odnosi się do wielu różnych organów)

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	junta	junty
dopełniacz	junty	junt
celownik	juncie	juntom
biernik	juntę	junty
narzędnik	juntą	juntami
miejscownik	juncie	juntach
wołacz	junto	junty

przykłady:

(1.1) Po dokonanym przez generała zamachu stanu władzę w kraju przejęła junta.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. junta

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) junta; (1.3) junta
• bułgarski: (1.1) хунта ż
• duński: (1.1) junta w
• esperanto: (1.1) junto
• szwedzki: (1.1) junta w

źródła:

junta (język angielski)

wymowa:

amer. IPA: /ˈhʊntə/ lub /ˈhʌntə/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. junta (grupa wojskowych sprawujących władzę)

(1.2) polit. junta (organ kolegialny w krajach hiszpańskojęzycznych)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) hiszp. junta

uwagi:

źródła:

junta (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈxun̦.ta]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgromadzenie, rada, posiedzenie

(1.2) polit. junta

(1.3) stowarzyszenie, zrzeszenie

(1.4) techn. połączenie, zespolenie

(1.5) techn. uszczelka

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: junto

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od juntar

(3.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od juntar

odmiana:

(1) lm juntas

(2) lp junto m, junta ż; lm juntos m, juntas ż

przykłady:

(1.1) La junta de accionistas revocó al presidente de la sociedad. → Zgromadzenie akcjonariuszy odwołało prezesa spółki.

składnia:

kolokacje:

(1.2) junta militar → junta wojskowa

synonimy:

(1.1) asamblea, reunión

(1.3) asociación, sociedad, congregación

(1.4) articulación, juntura, unión, acoplamiento

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. juntar, juntarse, adjuntar

przysł. juntamente, junto

przym. junto

rzecz. juntura ż

związki frazeologiczne:

Junta de Andalucía → nazwa autonomicznego rządu Andaluzji

etymologia:

hiszp. juntar

uwagi:

źródła:

junta (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) polit. junta (grupa wojskowych sprawujących władzę)

odmiana:

(1.1) en junta, juntan, juntor, juntorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) militärjunta

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) hiszp. junta

uwagi:

źródła: