modo imperativo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

modo imperativo (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈmo.ðo.im.pe.ɾa.ˈti.βo]
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) gram. tryb rozkazujący
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) Las formas personales de los verbos españoles se agrupan en tres modos: el modo indicativo, el modo subjuntivo y el modo imperativo.Formy osobowe hiszpańskich czasowników grupuje się w trzy tryby: tryb orzekający, tryb łączący i tryb rozkazujący.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) imperativo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

modo imperativo (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
IPA/'mɔdu ĩpərɐ'tivu/
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) gram. tryb rozkazujący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) imperativo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
port. modo + imperativo
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Portugalski - Słownictwo gramatyczne
źródła:

modo imperativo (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męski

(1.1) gram. tryb rozkazujący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) imperativo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. modo + imperativo
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Słownictwo gramatyczne
źródła: