bieliźniarka
Wygląd
bieliźniarka (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌbʲjɛlʲiʑˈɲarka], AS: [bʹi ̯elʹiźńarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bieliźniarka bieliźniarki dopełniacz bieliźniarki bieliźniarek celownik bieliźniarce bieliźniarkom biernik bieliźniarkę bieliźniarki narzędnik bieliźniarką bieliźniarkami miejscownik bieliźniarce bieliźniarkach wołacz bieliźniarko bieliźniarki
- przykłady:
- (1.2) W Kościele katolickim na 25 listopada przypada wspomnienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej, patronki katarzynek, krawcowych, bieliźniarek, prządek, modystek, fryzjerów, dziewcząt, mężatek, kołodziejów, młynarzy, garncarzy, polskich kolejarzy, studentów i uczonych oraz chroniącej od bólu głowy.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) reg. pozn. szafonierka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bieliźniarstwo n, bielizna ż, bieliźniarz mos
- czas. bielić ndk.
- przym. bieliźniarski, bieliźniany
- przysł. bieliźniarsko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) linen chest
- białoruski: (1.1) шафа для бялізны ż
- kaszubski: (1.1) wertikół m
- niemiecki: (1.1) Wäscheschrank m
- słowacki: (1.1) bielizník m
- szwedzki: (1.1) linneskåp n; (1.2) linnesömmerska w
- źródła:
- ↑ Hasło „bieliźniarka II” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.