bezalternatywność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bezalternatywność (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sytuacja, w której nie ma możliwości żadnego wyboru
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przedmiotem ironicznych demaskacji bywa pozór udający istotę rzeczy, pozór prawdy chcący uchodzić za prawdę samą, zadufanie w przebiegłość i siłę czy przywiązanie do pojęć fałszywych, słowem pogląd o bezalternatywności tego, co zwykliśmy uważać za rzeczywiste[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) alternatywność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bezalternatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bez- + alternatywność
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: