Uda

Uda (język polski)

Uda (1.1) w Ułan Ude

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, położona na wschodniej Syberii w Buriacji, dopływ Selengi; zob. też Uda (dopływ Selengi) w Wikipedii

(1.2) geogr. hydrol. górny bieg Czuny, rzeki tworzącej Tasiejewę; zob. też Czuna w Wikipedii

(1.3) geogr. hydrol. rzeka w Kraju Chabarowskim Rosji, uchodzi do Zatoki Udzkiej Morza Ochockiego

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Uda	Udy
dopełniacz	Udy	Ud
celownik	Udzie	Udom
biernik	Udę	Udy
narzędnik	Udą	Udami
miejscownik	Udzie	Udach
wołacz	Udo	Udy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1-3) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Udy • nad Udą • Uda wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Udy • pływać / płynąć Udą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-3) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. udzki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Уда ż; (1.2) Уда ż; (1.3) Уда ż

źródła: