Tetere

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Tetere (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w obwodzie irkuckim i Kraju Krasnojarskiego Rosji, uchodzi do Podkamiennej Tunguzki[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tetere • nad Tetere • Tetere wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tetere • pływać / płynąć Tetere
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) rzeka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 192.