ogródek

ogródek (język polski)

ogródek (1.2)

ogródek (1.3)

wymowa:

IPA: [ɔˈɡrudɛk], AS: [ogrudek]

podział przy przenoszeniu wyrazu: o•gró•dek

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: ogród

(1.2) mały ogród

(1.3) wydzielony teren gastronomiczny na zewnątrz lokalu

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: ogródka

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ogródek	ogródki
dopełniacz	ogródka	ogródków
celownik	ogródkowi	ogródkom
biernik	ogródek	ogródki
narzędnik	ogródkiem	ogródkami
miejscownik	ogródku	ogródkach
wołacz	ogródku	ogródki

przykłady:

(1.2) Chciało się Zosi jagódek, / kupić ich za co nie miała, / Jaś ich miał pełen ogródek, / ale go prosić nie śmiała.

składnia:

kolokacje:

(1.2) ogródek działkowy • ogródek jordanowski

(1.3) ogródek piwny / kawiarniany

synonimy:

(1.1) ogródeczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ogród m, ogródeczek m, ogrodnictwo n, ogrodnik m, ogrodniczek m, ogrodniczka ż, ogrodniczki nmos, ogrodzenie n, ogródka ż, ogrodzenie n, ogradzanie n, grodzenie n

czas. ogrodzić dk., ogradzać ndk., grodzić ndk.

przym. ogródkowy, ogrodowy, ogrodniczy

związki frazeologiczne:

uprawiać własny ogródek • wrzucać kamyki do cudzego ogródka • bez ogródek

etymologia:

(1.1-2) pol. ogród + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogród

źródła: