ogrodowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ogrodowy (język polski)[edytuj]

ogrodowy (2.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący ogrodu, należący do ogrodu, znajdujący się, spotykany w ogrodzie[1]
(1.2) uprawiany, hodowany w ogrodzie[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) gw. (Poznań) ogrodnik[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ważnym akcentem wnętrza ogrodowego jest soliter o czerwonej barwie liści.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ogrodowa altana • ogrodowy basen / pawilon / stolik / grill / wąż
(1.2) cząber ogrodowykoper ogrodowy • lubczyk ogrodowymajeranek ogrodowyrośliny ogrodowe • rzewień ogrodowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogrodniczek mos, ogród m, ogródek mrz, ogrodnictwo n, ogrodnik mos, ogrodniczka ż, ogrodowizna ż
przym. ogrodniczy, przyogrodowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ogród + -owy[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogrodnik
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ogrodowy” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 249.
  3. Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 264.