Paradyż
Paradyż (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim
- (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w gminie Wejherowo
- (1.3) geogr. część wsi Gościkowo, w województwie lubuskim, w gminie Świebodzin
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Paradyż Paradyże dopełniacz Paradyża Paradyżów celownik Paradyżowi Paradyżom biernik Paradyż Paradyże narzędnik Paradyżem Paradyżami miejscownik Paradyżu Paradyżach wołacz Paradyżu Paradyże
- przykłady:
- (1.3) Po II rozbiorze Rzeczpospolitej w 1793 r., klasztor w Paradyżu znalazł się w obrębie zaboru pruskiego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Paradyżu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Paradyża • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Paradyża • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Paradyża • mieszkaniec / mieszkanka Paradyża • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Paradyżu • pochodzić z Paradyża • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Paradyża • KS Paradyż
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. paradyżanin m, paradyżanka ż, Paradyz mrz
- przym. paradyski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Paradyz < łac. paradisus → raj < gr. παράδεισος < pers.
- (1.2) niem. Paradies < łac. paradisus → raj < gr. παράδεισος < pers.
- (1.3) niem. Paradies < łac. paradisus → raj < gr. παράδεισος < pers.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.3) Paradies
- źródła: