Ireneusz

Ireneusz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌirɛ̃ˈnɛ^wuʃ], AS: [irẽne^u̯uš], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Ireneusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ireneusz	Ireneuszowie
dopełniacz	Ireneusza	Ireneuszów
celownik	Ireneuszowi	Ireneuszom
biernik	Ireneusza	Ireneuszów
narzędnik	Ireneuszem	Ireneuszami
miejscownik	Ireneuszu	Ireneuszach
wołacz	Ireneuszu	Ireneuszowie

przykłady:

(1.1) Według tradycji uformowanej w VI wieku święty Ireneusz z Lyonu miał ponieść śmierć męczeńską w czasie prześladowania chrześcijan za panowania Septymiusza Sewera.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Ireneusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ireneusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ireneusz • święty / błogosławiony Ireneusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ireneusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ireneusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Ireneusz • dzień imienin / imieniny Ireneusza • na Ireneusza (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Irek, Iruś, Ireczek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ireneuszowa ż, Ireneuszówna ż, Ireneuszostwo lm mos

forma żeńska Irena ż

zdrobn. Irek m, Iruś m, Ireczek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Irenaeus < gr. Ειρηναίος < gr. εἰρήνη → pokój

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Irenaeus, Irenæus
• białoruski: (1.1) Ірыней m, Ірэней m
• czeski: (1.1) Ireneus m, Irenej m
• francuski: (1.1) Irénée m
• hebrajski: (1.1) אירנאוס m
• hiszpański: (1.1) Ireneo m
• litewski: (1.1) Irenėjus m
• łaciński: (1.1) Irenaeus m
• niemiecki: (1.1) Irenäus m
• nowogrecki: (1.1) Ειρηναίος m
• rosyjski: (1.1) Ириней m
• słowacki: (1.1) Irenej m
• starogrecki: (1.1) Ειρηναίος m
• węgierski: (1.1) Iréneusz
• włoski: (1.1) Ireneo m

źródła: