fanariota

fanariota (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. potomek greckiej arystokracji, członek zamożnej i wpływowej grupy Greków w czasach Imperium Osmańskiego; zob. też fanarioci w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fanariota	fanarioci
dopełniacz	fanarioty	fanariotów
celownik	fanariocie	fanariotom
biernik	fanariotę	fanariotów
narzędnik	fanariotą	fanariotami
miejscownik	fanariocie	fanariotach
wołacz	fanarioto	fanarioci

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fanarion m, Fanar mrz

przym. fanariocki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Fanarion < gr. Φανάριον, starogrecka nazwa jednej z dzielnic Konstantynopola

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Phanariot, Fanariot
• bułgarski: (1.1) фанариот m
• esperanto: (1.1) fanarioto, t. fanariano, fenerano
• hiszpański: (1.1) fanariota m
• słowacki: (1.1) fanariot m

źródła: