Dziedziłów
Dziedziłów (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie kamioneckim[1][2]; zob. też Dziedziłów w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Dziedziłów Dziedziłowy dopełniacz Dziedziłowa Dziedziłowów celownik Dziedziłowowi / przest. Dziedziłowu Dziedziłowom biernik Dziedziłów Dziedziłowy narzędnik Dziedziłowem Dziedziłowami miejscownik Dziedziłowie Dziedziłowach wołacz Dziedziłowie Dziedziłowy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Dziedziłowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Dziedziłowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Dziedziłowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Dziedziłowa • mieszkaniec / mieszkanka Dziedziłowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Dziedziłowie • pochodzić z Dziedziłowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Dziedziłowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dziedziłowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) przestarzała forma celownika „Dziedziłowu” występuje wyłącznie po przyimku „ku”
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Didyliw
- rosyjski: (1.1) Дедилов m
- rumuński: (1.1) Didîliv
- ukraiński: (1.1) Дідилів m
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 314.
- ↑ Hasło „Dziedziłów” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack. Warszawa, 1881.