Bereżce
Bereżce (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie krzemienieckim[1][2]; zob. też Bereżce (obwód tarnopolski) w Wikipedii
- (1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie lubomelskim obwodu wołyńskiego [1][3]; zob. też Bereżce (obwód wołyński) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2) blp
przypadek liczba mnoga mianownik Bereżce dopełniacz Bereżec celownik Bereżcom biernik Bereżce narzędnik Bereżcami miejscownik Bereżcach wołacz Bereżce
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bereżcach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bereżec • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bereżec • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bereżec • mieszkaniec / mieszkanka Bereżec • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bereżcach • pochodzić z Bereżec • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bereżec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) wieś
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Velyki Berezhtsi
- niemiecki: (1.1) Welyki Bereschzi
- rosyjski: (1.1) Великие Бережцы
- ukraiński: (1.1) Великі Бережці
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 308.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Bereźce (3)” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa, 1900.
- ↑ Hasło „Bereźce (2)” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo. Warszawa, 1900.