chrystianizacja

chrystianizacja (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˌxrɨstʲjä̃ɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [χrystʹi ̯ä̃ńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. narzucanie wiary chrześcijańskiej poganom; t. proces dobrowolnego przechodzenia na chrześcijaństwo przez ludy niechrześcijańskie; zob. też chrystianizacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	chrystianizacja
dopełniacz	chrystianizacji
celownik	chrystianizacji
biernik	chrystianizację
narzędnik	chrystianizacją
miejscownik	chrystianizacji
wołacz	chrystianizacjo

przykłady:

(1.1) Wprawdzie chrystianizacja Słowian trwała kilkaset lat, a do jej celów przygotowywano misjonarzy, czy wręcz całe konwenty czy biskupstwa, nie przyniosło to jednak rezultatu w postaci szerszej charakterystyki zwalczanego kultu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chrystianizacja Polski / Rusi / Litwy… • prowadzić chrystianizację • proces chrystianizacji

synonimy:

antonimy:

(1.1) dechrystianizacja

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) ewangelizacja

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chrystianizm m, Chrystus m, chrystianizowanie n

czas. schrystianizować, chrystianizować ndk.

przym. chrystianizacyjny, Chrystusowy, chrystusowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) christianization
• arabski: (1.1) تبشير m
• baskijski: (1.1) kristautze
• białoruski: (1.1) хрысціянізацыя ż
• francuski: (1.1) christianisation ż
• hiszpański: (1.1) cristianización ż
• interlingua: (1.1) christianisation
• niemiecki: (1.1) Christianisierung ż
• nowogrecki: (1.1) εκχριστιανισμός m
• rosyjski: (1.1) христианизация ż
• ukraiński: (1.1) християнізація ż

źródła: