dobrowolny

dobrowolny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔbrɔˈvɔlnɨ], AS: [dobrovolny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wynikający z własnej woli, działający bez przymusu

(1.2) otwarty, publiczny

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dobrowolny		dobrowolna	dobrowolne	dobrowolni	dobrowolne
dopełniacz	dobrowolnego		dobrowolnej	dobrowolnego	dobrowolnych
celownik	dobrowolnemu		dobrowolnej	dobrowolnemu	dobrowolnym
biernik	dobrowolnego	dobrowolny	dobrowolną	dobrowolne	dobrowolnych	dobrowolne
narzędnik	dobrowolnym		dobrowolną	dobrowolnym	dobrowolnymi
miejscownik	dobrowolnym		dobrowolnej	dobrowolnym	dobrowolnych
wołacz	dobrowolny		dobrowolna	dobrowolne	dobrowolni	dobrowolne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dyskrecjonalny, nieobowiązkowy, ochotniczy

antonimy:

(1.1) konieczny, obowiązkowy, przymusowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dobrowolność ż

przysł. dobrowolnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vullnetar
• angielski: (1.1) voluntary
• arabski: (1.1) اختياري
• białoruski: (1.1) добраахвотны, дабравольны; (1.2) добраахвотны
• bułgarski: (1.1) доброволен
• esperanto: (1.1) propravola, spontanea
• francuski: (1.1) volontaire
• hiszpański: (1.1) espontáneo
• jidysz: (1.1) פֿרײַוויליק
• niemiecki: (1.1) gutwillig, freiwillig
• paszto: (1.1) اختياري
• rosyjski: (1.1) добровольный
• sanskryt: (1.1) आभिप्रायिक
• słowacki: (1.1) dobrovoľný
• szwedzki: (1.1) frivillig
• turecki: (1.1) gönüllü
• ukraiński: (1.1) добровільний; (1.2) добровільний
• węgierski: (1.1) önkéntes
• włoski: (1.1) volontario, spontaneo

źródła: