可以

可以 (język chiński standardowy)

zapis:

uproszcz. i trad. 可以

wymowa:

pinyin kěyǐ (ke3yi3); zhuyin ㄎㄜˇ ㄧˇ; ​

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) móc (zarówno "być w stanie", jak i "mieć pozwolenie")

przymiotnik

(2.1) znośny, całkiem dobry, niezły

(2.2) pot. okropny, straszny

odmiana:

przykłady:

(1.1) 我可以坐下吗？(wǒ kěyǐ zuò xià ma) → Czy mogę usiąść?

(2.1) 他的中文也还可以。(tā de zhōngwén yě hái kěyǐ) → Jego chiński jest w zasadzie całkiem niezły.

(2.2) 她那张嘴真可以。(tā nà zhāngzuǐ zhēn kěyǐ) → Ależ ona ma strasznie ostry język.

składnia:

(1.1) tworząc pytanie przez orzeczenie (tj. orzeczenie+nie+orzeczenie), pierwsze 可以 skraca się do pierwszego członu, uzyskując 可不可以, np: 你可不可以给他打电话？(nǐ kě bù kěyǐ gěi tā dǎ diànhuà) → Czy (nie) mógłbyś do niego zadzwonić?

kolokacje:

synonimy:

(1.1) 能•可•能够•会•堪

(2.1) 不错•凑合

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

chiń. 可 + 以 → móc + z

uwagi:

źródła: