хмара

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

хмара (język białoruski)[edytuj]

хмара (1.1)
хмара (1.2) дыму
хмара (1.3) птушак
transliteracja:
hmara
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. chmura[1]
(1.2) chmura, kłąb[2]
(1.3) przen. chmara[3], mnóstwo (owadów, ptaków)
(1.4) przen. nastrój człowieka oznaczający smutek, strach, zadumę itp.[2]
odmiana:
(1.1-4)[4]
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikхма́рахма́ры
dopełniaczхма́рыхмар
celownikхма́рыхма́рам
biernikхма́рухма́ры
narzędnikхма́рай (-аю)хма́рамі
miejscownikхма́рыхма́рах
przykłady:
składnia:
(1.2) хмара + D. (чаго?)
(1.3) хмара + D. (каго? чаго?)
kolokacje:
(1.1) хмары снегавыя → śniegowe chmury
(1.2) хмара пылу → kłąb pyłu • хмара дыму → chmura dymu
(1.3) хмара камароў → chmara komarów • хмара варон → chmara wron
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. хмарнасць ż
zdrobn. хмарка ż
przym. хмаравы, хмарны
przysł. хмарна
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *chmura
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „chmura” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 57.
  2. ↑ 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „хмара” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  3. ↑ Hasło „chmara” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 57.
  4. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „хмара” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.

хмара (język ukraiński)[edytuj]

хма́ра (1.1) на не́бі
хма́ра (1.2) над земле́ю
хма́ра (1.3) люде́й
хма́ра (1.4) морськи́х хвиль
хма́ра (1.5) жі́нки
transliteracja:
hmara
wymowa:
хма́ра?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. chmura[1]
(1.2) chmura, kłęby unoszących się w powietrzu drobin, pyłu itp.[1]
(1.3) przen. chmara, mnóstwo[1]
(1.4) przen. zbliżające się zagrożenie, nieszczęście czy bieda[1]
(1.5) przen. nastrój człowieka oznaczający smutek, strach, zadumę itp.[1]
odmiana:
(1.1-4) [2]
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikхма́рахма́ри
dopełniaczхма́рихмар
celownikхма́ріхма́рам
biernikхма́рухма́ри
narzędnikхма́роюхма́рами
miejscownikна/у хма́ріна/у хма́рах
wołaczхма́рохма́ри
(1.5) [1]
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikхма́ра
dopełniaczхма́ри
celownikхма́рі
biernikхма́ру
narzędnikхма́рою
miejscownikна/у хма́рі
wołaczхма́ро
przykłady:
(1.1) На не́бі з'яви́лись дощові́ хма́ри. → Na niebie zjawiły się deszczowe chmury.
składnia:
kolokacje:
(1.1) пери́сті / шарува́ті / дощові́ / купча́сті хма́ри
synonimy:
(1.1) хмари́на, poet. przest. о́болок
(1.3) бе́зліч, rzad. бе́злік, pot. ку́па, pot. рій, książk. сонм, książk. со́нмище, pot. тьма, rzad. pot. тьма-тьму́ща, rzad. тьма-тьме́нна
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) ту́ча
holonimy:
(1.1) хмарови́ння
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. хма́ронька ż, хма́рочка ż, хмари́на ż, хмари́нка ż, хмари́нонька ż, хмари́ночка ż, хмари́ння n, хмарови́ння n, хма́рність ż, хмаристість ż
zdrobn. хма́рка ż
zgrub. хма́рище n, хмарови́ще n
czas. хма́рити ndk., хма́ритися ndk., хмарні́ти ndk., хмарні́шати ndk.
przym. хма́рний, хма́ри́стий, хмарови́й
przysł. хма́рно
tem. słow. хмаро-
związki frazeologiczne:
орли́ний кле́кіт з-під хма́ри чу́ти • аж пил хма́рою • як хма́ра • збира́ються чо́рні хма́ри
etymologia:
prasł. *chmura
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „хмара” w: Словник UA - портал української мови та культури.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „хма́ра” w: Словники України online.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=хмара&oldid=8049031”