wrona

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: wróna

wrona (język polski)[edytuj]

wrona (1.1)
wrona (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ˈvrɔ̃na], AS[vrõna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. Corvus Linnaeus[1], ptak z rodziny krukowatych; zob. też wrona w Wikipedii
(1.2) pogard. godło III Rzeszy
(1.3) daw. przen. kleks[2]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) lp ż zob. wrony
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kraczące przeraźliwie / Wrony dziś dach nasz obsiadły[3].
(1.2) Ślad po szwabskiej wronie długo pozostawał widoczny na dawnym Domu Partii.
(1.3) Malec sadzi wrony jak najęty.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stado wron • wrony kraczą / dziobiąwrona alaskańskawrona antylskawrona białoszyjawrona brązowogłowawrona brodatawrona cienkodziobawrona czarnawrona długodziobawrona filipińskawrona fioletowawrona floreskawrona haitańskawrona jamajskawrona jasnodziobawrona jednobarwnawrona krzywodziobawrona kubańskawrona lśniącawrona maławrona mariańskawrona melanezyjskawrona meksykańskawrona obrożnawrona ogorzaławrona orientalnawrona palmowawrona papuaskawrona przylądkowawrona rybożernawrona siwawrona szarawrona sundajskawrona wielkodzioba
synonimy:
(1.1) gw. (Poznań i Łódź) glapa
(1.2) gapa
(1.3) żyd[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ptak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wronki nmos, Wronka ż, wroniec mzw
zdrobn. wronka ż
przym. wroni, wrony, wronowaty
związki frazeologiczne:
zob. przysłowia o wronie
etymologia:
(1.1) prasł. *vorna[4]
(1.2) od tego, że orzeł na hitlerowskim godle jest czarny, ponadto nazwanie orła wroną (gapą itp.) ma wzmocnić pejoratywny wydźwięk
(1.3) od tego, że atrament ma bardzo ciemny kolor
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kleks
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Corvus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 Kazimierz Nitsch, Z badań nad językiem polskim (z literatury chorwackiej), „Poradnik Językowy” nr 4/1908, s. 53.
  3. Jan Kasprowicz, Wrony (wyd. 1926)
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wrona” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  5. A Database of the Old Prussian Linguistic Legacy
  6. Tocharian Concise Dictionary

wrona (język kaszubski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. wrona
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) warna, gapa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: