Wielkanoc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Wielkanoc (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[vʲjɛlˈkãnɔʦ̑], AS[vʹi ̯elkãnoc], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. w chrześcijaństwie: święto upamiętniające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa; zob. też Wielkanoc w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W kościołach zachodnich Wielkanoc zawsze przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Pascha
antonimy:
(1.1) Boże Narodzenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wielkanocnica ż
przym. wielkanocny
związki frazeologiczne:
jeżeli ciepło w dzień świętego Piotra, to zima do Wielkiejnocy potrwakiedy w Gromniczną gęś chodzi po wodzie, to będzie na Wielkanoc chodzić po lodzie
etymologia:
pol. wielki + noc (wielka noc + zmiana sposobu akcentowania)[1] < czes.[2]
uwagi:
zob. też Wielkanoc w Wikicytatach
wyraz jest zrostem, którego człon „wielka” występuje w dwóch formach: nieodmiennej („Wielkiejnocy”) i odmiennej („Wielkanocy”)[3]; zobacz też: Wesołych Świąt
tłumaczenia:
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 20.
  2. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 12.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Wielkanoc” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.