Ugra
Ugra (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ugra Ugry dopełniacz Ugry[1] Ugr celownik Ugrze Ugrom biernik Ugrę Ugry narzędnik Ugrą Ugrami miejscownik Ugrze Ugrach wołacz Ugro Ugry
- przykłady:
- (1.1) Za symboliczny koniec panowania tatarskiego na Rusi przyjmuje się rok 1480, kiedy książę Moskwy Iwan III Srogi odmówił płacenia daniny Tatarom, a chan Złotej Ordy Ahmed nie zdecydował się na zaatakowanie stojących nad Ugrą sił moskiewskich[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Ugry • nad Ugrą • Ugra wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Ugry • pływać / płynąć Ugrą
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Угра
- czeski: (1.1) Ugra
- francuski: (1.1) Ougra
- kataloński: (1.1) Ugrà
- litewski: (1.1) Ugra
- niemiecki: (1.1) Ugra
- rosyjski: (1.1) Угра ż
- ukraiński: (1.1) Угра ż
- włoski: (1.1) Ugra
- źródła: