Berhomet
Berhomet (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie wyżnickim obwodu czerniowieckiego[1][2]; zob. też Berhomet w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Berhomet Berhomety dopełniacz Berhometu Berhometów celownik Berhometowi Berhometom biernik Berhomet Berhomety narzędnik Berhometem Berhometami miejscownik Berhomecie Berhometach wołacz Berhomecie Berhomety
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Berhomecie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Berhometu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Berhometu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Berhometu • mieszkaniec / mieszkanka Berhometu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Berhomecie • pochodzić z Berhometu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Berhometu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) osiedle
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. berhomecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Berehomet
- niemiecki: (1.1) Berhometh, Berhometh am Seret
- rosyjski: (1.1) Берегомет
- rumuński: (1.1) Berhomet pe Siret
- ukraiński: (1.1) Берегомет
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 308.
- ↑ Hasło „Berhomet (2)” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.