wilka

wilka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲilka], AS: [vʹilka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rzad. zdrobn. willa

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lp D. B. zob. wilk

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wilka	wilki
dopełniacz	wilki	wilek
celownik	wilce	wilkom
biernik	wilkę	wilki
narzędnik	wilką	wilkami
miejscownik	wilce	wilkach
wołacz	wilko	wilki

przykłady:

(1.1) Nazwa charakterystyczna, gdyż uliczka mała i spokojna, otoczona małemi wilkami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. willa ż

przym. willowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

wilka (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) widelec

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: