wallenrodyzm
wallenrodyzm (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- ‹walenrodysm› lub ‹walenrodyzm›
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. postępowanie polegające na pozornym współdziałaniu z wrogiem w celu pokonania go; zob. też wallenrodyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) zwykle blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wallenrodyzm wallenrodyzmy dopełniacz wallenrodyzmu wallenrodyzmów celownik wallenrodyzmowi wallenrodyzmom biernik wallenrodyzm wallenrodyzmy narzędnik wallenrodyzmem wallenrodyzmami miejscownik wallenrodyzmie[1] wallenrodyzmach wołacz wallenrodyzmie[1] wallenrodyzmy
- przykłady:
- (1.1) Tymczasem propaganda stanu wojennego nie wahała się sugerować wallenrodyzmu generała Jaruzelskiego i jego ekipy ocalenia narodowego[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Wallenrod + -yzm, od nazwiska tytułowego bohatera powieści poetyckiej Adama Mickiewicza Konrad Wallenrod
- uwagi:
- inna pisownia: walenrodyzm
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Marek Lubaś-Harny, Mickiewicz nie całkiem odkryty, „Gazeta Krakowska”, 2005-11-26, Narodowy Korpus Języka Polskiego.