profanacja

profanacja (język polski)

profanacja (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌprɔfãˈnaʦ̑ʲja], AS: [profãnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) znieważenie rzeczy lub miejsca otaczanych powszechnym szacunkiem; zbezczeszczenie czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	profanacja	profanacje
dopełniacz	profanacji	profanacji / przest. profanacyj
celownik	profanacji	profanacjom
biernik	profanację	profanacje
narzędnik	profanacją	profanacjami
miejscownik	profanacji	profanacjach
wołacz	profanacjo	profanacje

przykłady:

(1.1) Profanacja świętego drzewa rozeźliła kapłanów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zbezczeszczenie, znieważenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. profanator m, profanatorka ż, profan m, profanowanie n, sprofanowanie n

czas. profanować ndk., sprofanować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

z łac. profanatio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) profanation, desecration
• duński: (1.1) profanation w, blasfemi w
• hiszpański: (1.1) profanación ż
• niemiecki: (1.1) Entweihung ż
• nowogrecki: (1.1) σύληση ż
• ukraiński: (1.1) профанація ż

źródła: