poznanianin
poznanianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔznãˈɲä̃ɲĩn], AS: [poznãńä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Poznania[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Poznania, urodzona w Poznaniu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poznanianin poznanianie dopełniacz poznanianina poznanian celownik poznanianinowi poznanianom biernik poznanianina poznanian narzędnik poznanianinem poznanianami miejscownik poznanianinie poznanianach wołacz poznanianinie poznanianie depr. M. i W. lm: (te) poznaniany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany poznanianin • szanowni / drodzy poznanianie!
- (1.2) rodowity poznanianin • poznanianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- (1.1) pot. poznaniak, pyra; rzad. poznańczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Poznań m, Poznańskie n, Poznanianin m, Poznanianka ż, poznańczyk mos, poznaniak mos, poznańskość ż
- forma żeńska poznanianka ż
- przym. poznański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „poznanianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „poznanianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
